De Dubbele Palmboom - Pakhuis & Museum, Rotterdam

In het hart van Historisch Delfshaven staat voormalig pakhuis De Dubbelde Palmboom. In 1975 kreeg het gebouw de functie van museum maar de specifieke sfeer van een oude pakhuis is bewaard gebleven. Het verhaal over de Rotterdammer van toen en nu is verdeeld over verschillende verdiepingen die elk een ander aspect van dat verhaal belichten. Het museum heeft een lage drempel. De gevarieerde programmering maakt het bij uitstek geschikt voor kinderen en groepen. Rond de tentoonstellingen organiseert het museum regelmatig evenementen en voor het onderwijs biedt het museum een breed educatief programma aan.

De Dubbelde Palmboom is van oorsprong een pakhuis. De Rotterdamse koopman Abram van Rijckevoorsel Hubertszoon kocht in 1824 een stuk grond tussen de Voor- en Achterhaven en liet er een pakhuis op bouwen. In die tijd was Delfshaven een belangrijke producent van jenever. Van Rijckevoorsel had grootse plannen en een graanpakhuis tussen de vele branderijen leek hem een gouden vondst. In 1826 was graanpakhuis `Denemarken' af. Kennelijk voldeed het pakhuis niet geheel aan de verwachtingen van Van Rijckevoorsel; na verloop van tijd verhuurde hij een deel van het pakhuis en in 1856 werd het hele pakhuis verkocht. De nieuwe eigenaren begonnen een kuiperij (bedrijf dat houten tonnen en vaten maakt). In 1860 breidden zij hun activiteiten uit met een distilleerderij. Delfshaven kende tussen 1850 en 1870 een hernieuwde opbloei van handel en industrie. Met name de distilleerderijen en branderijen profiteerden van deze nieuwe impuls. Voordat de distilleerderij in gebruik kon worden genomen, onderging het gebouw een grondige verbouwing. Met die verbouwing kreeg het gebouw een ander uiterlijk én een andere naam: De Dubbelde Palmboom. Firma Nijman zou bijna veertig jaar, tot 1948, in het pand blijven. Nijmans meubelfabriek gebruikte het hele pand. Op de eerste verdieping was een showroom waar de firma het assortiment toonde. Op de tweede verdieping werden de goederen ingepakt voor transport. De schilders gebruikten de derde verdieping en op de vierde bevond zich een meubelwerkplaats voor het fijne werk. In de jaren vijftig en zestig raakte het pand in verval. Achterstallig onderhoud en leegstand deden het pand geen goed. In 1967 kocht de gemeente Rotterdam het pand aan. Er werden plannen voor restauratie gemaakt hoewel er nog geen duidelijke bestemming voor het pand was gevonden. Uiteindelijk kreeg het pand een culturele bestemming. In 1975 werd het pand na een grondige restauratie als dependance van het Historisch Museum Rotterdam in gebruik genomen. Bij de restauratie hanteerde men twee uitgangspunten: het gebouw moest geschikt worden gemaakt voor het gebruik als museum én de karakteristieke sfeer van een pakhuis moest zo veel mogelijk intact blijven. Hoewel er het nodige aan het interieur werd veranderd, bleef het authentieke karakter van een voormalig pakhuis grotendeels gehandhaafd. Aan de buitenkant werd de oorspronkelijke gesloten voorgevel veranderd in een klokgevel, naar voorbeeld van Schiedamse pakhuizen. Hoewel die gevel er prachtig uitziet, is de aanpassing alles behalve authentiek. In 1996 onderging het interieur van De Dubbelde Palmboom opnieuw een metamorfose.